Clown royalists and the monarchist laundry

พวกราชาตัวตลกและนักขัดขวางล้มล้างราชาธิปไตย

โดย thaipoliticalprisoners

หนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์มีรายงานซึ่งถ้าหากว่าไม่ได้มาจากราชาธิปไตยรุ่นใหม่ไทยแท้สมบูรณ์แล้วจะดูแปลกและถึงกับบ้าคลั่งด้วยซ้ำ เป็นเรื่องของหม่อมราชวงศ์ปรียนันทน์ รังสิต “ดำเนินการทางกฎหมายและเรียกค่าเสียหาย 50 ล้านบาทจากนักเขียน อาจารย์ณัฐพล ใจจริงและผู้จัดพิมพ์สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน ในข้อหาเสนอข่าวใส่ร้าย”

หม่อมราชวงศ์ปรียนันทน์เป็น “หลานสาวของกรมพระยาชัยนาทฯ” และทำในนามของปู่ของเธอโดยได้ยื่นคำร้องต่อศาลแพ่งกล่าหาต่ออาจารย์ณัฐพล ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก และ 2 ผู้บริหารของสำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน ข้อหา สำนักพิมพ์เผยแพร่ข้อมูลเท็จ “

ทั้งหมดนี้เกิดจากผลงานของไชยันต์ ไชยพร นักวิชาการเสื้อเหลือง แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่ใช้เวลาในการทบทวนวิทยานิพนธ์ของณัฐพลเพื่อค้นหาข้อผิดพลาดที่ระบุได้ เขากล่าวหาว่าณัฐพล “อ้างอิงเท็จ” ในวิทยานิพนธ์ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ:

บทความของบางกอกโพสต์เผยแพร่เมื่อวันที่ 18 ธ.ค. 2493 ซึ่งกล่าวว่าผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ [กรมพระยาชัยนาทฯ] ได้ขยายบทบาททางการเมืองโดยเข้าร่วมการประชุมคณะรัฐมนตรีบ่อยครั้งซึ่งนำโดยจอมพล ป. (แปลก พิบูลสงคราม) มีการกล่าวกันว่าการเคลื่อนไหวนี้ทำให้จอมพลป. ไม่พอใจและเขาโต้ตอบโดยเรียกร้องให้เขาได้รับอนุญาตให้นั่งในการประชุมขององคมนตรีบ้าง หากผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ยังคงแทรกแซงฝ่ายบริหารและฝ่ายนิติบัญญัติต่อไป

บางกอกโพสต์ปฏิเสธในภายหลังว่าไม่ได้รายงานข้อมูลดังกล่าว “และบทความดังกล่าวรายงานเพียงว่าสมาชิกคณะรัฐมนตรีหลายคนแสดงความกังวลเกี่ยวกับวุฒิสมาชิก 50 คนที่ได้รับการแต่งตั้งจากคณะองคมนตรี ณัฐพล ยอมรับว่ามีข้อผิดพลาดในการอ้างอิง เท่าที่เราทราบโพสต์ไม่ได้พิมพ์ซ้ำบทความทางออนไลน์และเราไม่พบที่เก็บเอกสารเก่า

ไม่ว่าในกรณีใด การอ้างว่าจอมพล ป. พิบูลสงคราม มีปัญหากับต้นตระกูลรังสิตและในขณะนั้นก็ทำงานต่อต้านราชวงศ์อย่างแข็งขัน และการเคลื่อนไหวทางการเมืองของพวกเขาแทบจะไม่เป็นข่าว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนี้คือการฟอกขาวทางการศึกษาที่สำคัญของราชวงศ์ที่บอกเล่าเรื่องราวที่แท้จริงของการก่อความไม่สงบของราชวงศ์ต่อพรรคการเมืองฝ่ายประชาชนที่เหลืออยู่

เราเลยนึกไปถึงยังแนวเดียวกันกับการเขียนในปัจจุบันเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์ของอังกฤษ สิ่งนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้อง:

การมีสถาบันพระมหากษัตริย์อยู่ข้างๆก็เหมือนกับการมีเพื่อนบ้านที่เป็นตัวตลกจริงๆและทาบ้านของพวกเขาด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังตัวตลก แสดงตุ๊กตาตัวตลกในแต่ละหน้าต่างและมีความปรารถนาที่จะรับฟังและพูดคุยเกี่ยวกับข่าวที่เกี่ยวข้องกับตัวตลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวไอริช [คนไทย] มันเหมือนกับการมีเพื่อนบ้านที่เป็นตัวตลกจริงๆและปู่ของคุณก็ถูกตัวตลกฆ่าตาย

Clown royalists and the monarchist laundry by thaipoliticalprisoners

The Bangkok Post had a report that, if it wasn’t from royalist, neo-absolutist Thailand, would seem odd, even crazy. It is about a nutty minor royal, MR Priyanandana Rangsit, “taking legal action and seeking damages of 50 million baht from writer Nattapol Chai­ching and publisher Fah Diew Kan (Same Sky) for alleged slander.”

Minor princess Priyanandana, is “a granddaughter of the Prince of Chai Nat” and in the name of her princely grandfather, has lodged “a complaint with the Civil Court against Mr Nattapol, his two PhD thesis advisers and two executives of the Fah Diew Kan publishing house for disseminating false information.”

All of this stems from the work of royalist/yellow-shirted academic Chaiyan Chaiyaporn at Chulalongkorn University, who spent his time combing through Nattapol’s thesis seeking any error he could identify. He accused Nattapol of “false references,” in the thesis one of which was to a:

Bangkok Post article published on Dec 18, 1950, which said the Regent [Prince of Chai Nat] had been expanding his political role by frequently attending cabinet meetings led by prime minister Field Marshal Plaek Phibulsonggram. This move was said to have made Field Marshal Plaek unhappy and that he responded by demanding that he be allowed to sit in meetings of the Privy Council if the Regent continued to interfere with the administrative and legislative branches.

The Post later denied it had reported such information, “and said the article merely reported that several cabinet members had voiced concern over 50 senators being appointed by the Privy Council without the government being consulted.” Nattapol has admitted that error in referencing. As far as we know, the Post has not reprinted the article online and we have been unable to find an archive.

In any case, the claim that Phibul had problems with Rangsit and, at the time, actively worked against the royalists and their political machinations is hardly news. But what’s going on here is a royalist laundering of critical scholarship that tells the real story of the royal insurgency against the remnants of the People’s Party.

We were struck by the parallels with current writing on the British monarchy. This one seemed relevant:

Having a monarchy next door is a little like having a neighbour who’s really into clowns and has daubed their house with clown murals, displays clown dolls in each window and has an insatiable desire to hear about and discuss clown-related news stories. More specifically, for the Irish [Thais], it’s like having a neighbour who’s really into clowns and, also, your grandfather was murdered by a clown.